Het starten van een nieuw bedrijf of het lanceren van een nieuw product is altijd spannend. Er is een manier om deze reis iets minder spannend te maken: het MVP. MVP is de afkorting voor Minimum Viable Product, in het Nederlands vertaald als Minimaal Levensvatbaar Product. Een Minimum Viable Product is de meest eenvoudige versie van een product die nog steeds waarde biedt aan de gebruiker en waarmee een team zo snel mogelijk en met beperkte inspanning essentiële feedback kan verzamelen. Doordat klanten een eerste versie van het product kunnen gebruiken, krijg je als team snel door wat er wel en niet in de smaak valt. Deze feedback bepaalt dus de vervolgstappen van het product.
Eric Ries, de bedenker van het Lean Startup-principe, beschrijft een MVP als een versie van een nieuw product waarmee een team de maximale hoeveelheid gevalideerde kennis over klanten met de minste inspanning kan verzamelen. Dit komt neer op het creëren van een product dat snel te ontwikkelen en goedkoop is, maar toch voldoende is om waardevolle feedback te genereren. Dit betekent dat je een product ontwikkelt met alleen de kernfuncties die nodig zijn om het probleem van je doelgroep op te lossen. Geen toeters en bellen, gewoon de basis.
Welk probleem probeer je op te lossen? En is het echt een probleem dat de moeite waard is om op te lossen? Bij Scrum staat continu leren voorop. Het eerste product dat het team ontwikkelt is een MVP. In een Sprint Review geven de stakeholders feedback op dit product voordat het team met de geleerde lessen weer aan de slag gaat om het volgende deelproduct te leveren (increment). Neem nu Uber.
Iedereen die genoeg tijd in een grote stad heeft doorgebracht, weet hoe frustrerend het kan zijn om een taxi aan te houden. Dit was een pijnpunt dat groot genoeg was om Uber aantrekkelijk te maken voor iedereen die simpelweg met een smartphone een app wilde starten om snel vervoer op te roepen. Daar tegenover staat het merk Juicero. Het bleek dat maar heel weinig mensen een dure sapcentrifuge wilden die over wifi beschikte en waarvoor het scannen van een QR-code nodig was om fruit om te toveren in een sapje. Deze start-up staat tegenwoordig wereldwijd bekend als de grootste flop van Sillicon Valley.
Wat is de gemakkelijkste en meest directe manier om het probleem op te lossen? Coole functies zijn secundair. Belangrijker is om met zo min mogelijk stappen van probleem naar oplossing te komen. Overweeg Uber nog eens. Oorspronkelijk bekend als UberCab. Deze dienst werd eerst alleen in San Francisco aangeboden. Het was een zwarte autoservice die duurder was dan een taxi maar maakte het mogelijk om een ritje te maken door simpelweg op een knop te klikken of een sms-bericht te sturen. Die basisfunctionaliteit bleek razend populair te zijn en overtuigde het bedrijf ervan om het idee vervolgens uit te bouwen.
Groupon begon als een WordPress website waar oprichter Andrew Mason en zijn kleine team deals op plaatsten in de vorm van blogs. Ze stuurden een PDF-coupon naar iedereen die een deal had geclaimd. Het was een stuntelige manier van werken, maar ze bewezen hiermee dat het concept werkte.
Nadat alle functionaliteiten op een rijtje zijn gezet, moeten de belangrijkste worden geïdentificeerd voor de eerste versie. De MVP-aanpak in Agile omvat de meest waardevolle functionaliteiten met een grote oplossingsgerichte focus. Er zijn verschillende manieren om te onderzoeken welke functionaliteiten een must-have zijn voor het product, zoals:
De voordelen van het gebruik van een MVP zijn inmiddels wel duidelijk. Het zorgt voor:
De belangrijkste reden waarom ondernemers geen MVP gebruiken is wat Eric Ries ‘the fear of the false negative’ noemt. Hij bedoelt hiermee dat de angst voor afwijzing van of stevige kritiek op het product omdat het te weinig functionaliteiten zou hebben zo groot is, dat ondernemers de MVP niet op de markt durven brengen. Maar volgens Ries hebben de zogenaamde ‘early adopters’ daar geen moeite mee; zij zijn vooral geïnteresseerd in wat een nieuw product kan brengen en zijn vergevingsgezind als het gaat om ontbrekende functionaliteiten. Ze snappen de visie achter het product. Bovendien, wat is erger? Pittige kritiek ontvangen waarvan je direct leert op welke functionaliteit gebruikers zitten te wachten? Of heel lang aan een product werken, het lanceren en er vervolgens achterkomen dat je helemaal geen feedback krijgt omdat niemand op je product zit te wachten?
Daarnaast kan ook wet- en regelgeving een reden zijn om geen MVP uit te brengen. Denk bijvoorbeeld aan de farmaceutische industrie, waar producten zeer uitgebreid getest moeten worden voordat ze de markt opgebracht mogen worden. En ook in een zeer competitieve industrie wil je misschien geen MVP lanceren om je concurrenten niet te vroeg te laten weten waar je aan werkt.
Tot slot, bedrijven met een zeer sterke merknaam, zoals bijvoorbeeld in de luxegoederenindustrie, kunnen ervoor kiezen om alleen volledig uitgedachte en afgewerkte producten uit te brengen om hun reputatie te beschermen.
Het Minimum Viable Product is een krachtige strategie om snel en efficiënt de markt te testen en te leren van echte gebruikers. Door te focussen op de kernfunctionaliteit, kun je snel waardevolle feedback verzamelen en je product stap voor stap verbeteren. Zoals de voorbeelden van Uber en Groupon laten zien, kan een eenvoudig begin leiden tot groot succes.
Dus, als je een nieuw productidee hebt, waarom zou je dan niet klein beginnen? Bouw een MVP, breng het naar de markt, leer van je gebruikers en zie hoe je idee uitgroeit tot iets groots. Veel succes!